தமிழிலிருந்து பிறந்ததே சமசுகிருதம்

கேள்வி:- திருமூலர் தமது திருமந்திரத்தில் பெரும்பாலும் சமசுக்கிருத மொழியைத்தான் பயன்படுத்தியிருக்கிறார் என்று கூறுவது உண்மையா? இதுதான் தமிழில் முதல் வேதம் என்பதால் சமசுக்கிருதத்தில் இருந்துதான் திருமூலர் கருத்துக்களைக் கடன் வாங்கினாரா?

பதில்:- கடந்த சில நூற்றாண்டுகளாக தமிழ்ப் புலவர்கள், அறிஞர்கள், மேதைகள், பேராசிரியர்கள் முறையாகவும், நிறையாகவும் பழந்தமிழ் நூல்களில் பயிற்சியும், ஆராய்ச்சியும் இல்லாதவர்களாகவே வாழ்ந்து வருகின்ற காரணத்தினால்; பெரும்பாலானவர்கள் சமசுக்கிருத மொழியின் அடிமைகளாகவும், ஆரிய மாயையில் சிக்கித் தவிப்பவர்களாகவுமே இருந்து வருகிறார்கள். எனவேதான், தமிழ்ச் சொற்களுக்கும் சொற்றொடர்களுக்கும், சமசுக்கிருத சொற்களுக்கும், சொற்றொடர்களுக்கும் வேறுபாடு தெரியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். இது பற்றி பல்லாயிரக் கணக்கான சமசுக்கிருத சொற்களை தமிழ்மொழியிலிருந்து சமசுக்கிருதத்தில் கடன் வாங்கப் பட்ட தமிழ்ச் சொற்களே (பூஜை, அர்ச்சனை, ப்ரச்னை, சம்ப்ரதாயம், குரு, வேதம் .... )என்று இன்றைய ஞாலகுரு சித்தர் கருவூறார் எடுத்துக் காட்டி வருவதைச் சான்றாகக் கொள்ளலாம். அதாவது தமிழ் மொழியிலிருந்து பிறந்ததே சமசுக்கிருதம். இதை விடுத்து சமசுக்கிருதம் என்ற இந்த மகள் ஈன்ற குழந்தையே இவளின் தாய் ஆகிய தமிழ் என்று கூறுவது அடிமுட்டாள்தனம்.

‘சத்தி நீ பாதம்’ என்று திருமூலர் குறிக்கும் முத்தி நிலை சத்தி + நிபாதம் என்று சமசுக்கிருதச் சொல்லாகப் பிரித்தே பொருள் சொல்லப் படுகிறது. ஆனால், இது 10வது பதினெண் சித்தர் பீடாதிபதி, குருமகா சன்னிதானம், அமராவதி யாற்றங்கரைக் கருவூறார் அவர்கள் ஆரியப் படை கடந்த பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனைக் குறிக்கும் போது “இவன் சத்தி நீ பாதம் என்ற முத்தி நிலையை அடைந்த பிறகே வடநாட்டுப் படையெழுச்சியில் ஈடுபட்டான்” என்று தமது அரச பாரம்பரியத்திலும் குருபாரம்பரியத்திலும் குறிக்கிறார்.

சத்தி நீ => இனி நீ சத்தி வடிவாகவே மாறி விட்டாய்; சித்திகளைப் பெற்று நீ சத்தி நிலையாளனாகி விட்டாய்.

பாதம் => இனி நீ, பிறரின் பாதம் போல் பணிவுடன் தான் செயல்படல் வேண்டும். யாருக்கும் சாபம் கொடுத்தல் கூடாது என்று சத்தி நீ பாத நிலை பெற்றவர்க்கு அறிவுரை, அருளுரை வழங்கப் படுகிறது குருபாரம்பரியத்தில்.

எனவே, சித்தர்களின் தூய வாய்மைமிகு உயர்தனிச் செம்மொழியான தமிழ் மொழியின் பழமையான சொற்களையும், சொற்றொடர்களையும் தெரியாத புரியாத.... தமிழ் வல்லார்கள் திருமூலரின் அழகிய ஆழமான பொருள் மிக்க அமுதத் தமிழ் சொற்களையும், சொற்றொடர்களையும், வடமொழிச் சொற்களாகவும், சொற்றொடர்களாகவும் தவறுதலாகக் கூறுகிறார்கள். இது தவறு. கண்டிக்கத் தக்கது, வருந்தத் தக்கது. முறையாகக் கற்று நிறையான தமிழ்ப் புலமை இல்லாதவர்களாக இதுபோல் எண்ணற்ற துரோக விரோதக் கருத்துக்களும் செயல்களும் தொடர்ந்து நிகழ்கின்றன. இவற்றைக் கண்டித்தேயாக வேண்டும்.

குறிப்பு:- தமிழில் இலிங்கம், சத்திலிங்கம், சிவலிங்கம் என்று மூன்று சொற்கள் உள்ளன.

இலக்கு = குறிக்கோள், இலங்குதல் = ஒளிர்தல், விளங்குதல்;

இலிங்கம் - ஆவி ஆன்மா உயிர் எந்த நிலையில் உள்ளன என்பதை விளக்கும் சின்னம், அடையாளம். 

ஆனால், அப்பாவி அறைகுறைத் தமிழ் வல்லார்கள் ‘லிங்கம்’ என்ற வடசொல்லே ‘இலிங்கம்’ என்று தமிழில் எழுதப் படுவதாகக் கூறுகிறார்கள். வெட்கம்! வெட்கம்! வெட்கம்! வேதனை! வேதனை! வேதனை! சோதனை! சோதனை! சோதனை!

கேள்வி:- இன்றுள்ள நமது மதத் தலைவர்களில் சிலர் மொழி வெறி கூடாது. மதம், பத்தி முதலியவை மொழி வெறிக்கு அப்பாற்பட்டவையாக இருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார்கள். இது பற்றி தங்கள் கருத்து என்ன?

பதில்:- இது மாபெரும் தவறான கருத்து. இது தற்கொலைக்குச் சமமான கருத்து. மொழிதான் அருளுலகில் விழியாக, வழியாக, வழித்துணையாக, வழிகாட்டியாக, வழிப்பயனாக இருக்கின்றது. அந்தந்த மொழியில்தான் அந்த மொழியில் வாழ்ந்து மாண்டு தெய்வங்களாக, கடவுள்களாக, ஆண்டவர்களாக, பட்டவர்களாக, தேவர்களாக, தேவதைகளாக.... வாழும் அனைத்து வகையினருடனும் தொடர்பு கொள்ள முடியும்.

குறிப்பு:- இறப்புக்குப் பின் அருவமாக, அருவுருவமாக, உருவமாக வாழுபவர்கள் மனிதர்களாக வாழும் பொழுது என்னென்ன மொழிகளை கற்றிருந்தார்களோ அதே மொழியறிவினைத்தான் பெற்றிருப்பார்கள். இதுதான் உண்மை! உண்மை!! உண்மை!!! இதன் அடிப்படையில்தான் பதினெண்சித்தர்கள் தங்களுடைய பூசாவிதி வாசகங்களையும் நெறிமுறைகளையும் விதிகளையும்.... உலகில் உள்ள எல்லா மொழிகளிலும் மொழிபெயர்த்துத்தான் மக்கள் பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்று தெளிவாகக் கூறியுள்ளார்கள்.

அண்டபேரண்டங்கள், பிண்டங்கள், பயிரினங்கள், உயிரினங்கள் முதலிய அனைத்தையும் இணைக்கக் கூடிய அடிப்படை ஒலிகள் அனைத்தும் எழுத்து வடிவம் பெற்றதுதான் பதினெண் சித்தர்களின் தாய்மொழியான தமிழ். அதுவே இம்மண்ணுலகின் முதல் மொழி, மூலமொழி, அருளுலக பூசைமொழி.